Parkocień ;)

Peyton

Pey kręciła się po parku w poszukiwaniu natchnienia. Potwornie jej się nudziło.

Natie

-Pey! - zawołał Nate, pojawiając się na skraju parku

Peyton

-O, cześć

Nadhard

Artur dlugo wędrował po mieście... stracił orientacje gdzie jest bardzo szybko... aż wreszcie dotarł do ławek... wydały mu się one dosyć atrakcyjne..
-Och wy moje kochane przygarnijcie mnie*powiedział z żalem i rzuciła się na ławke obejmując ją i zasypiając błyskawicznie*

Natie

-Chodź tu do mnie zamiast gadać - uniósł ją i okręcil w powietrzu

Peyton

-Aaa, Natie, przestań - krzyczała, śmiejąc się chisterycznie.

Natie

-Jak sobie życzysz - opuścił ją na ziemię i pocałował w usta.

Peyton

-Natie.. - mruknęła zadowolona

Natie

-Chodźmy do mnie - zaproponowął, ciągnąc ją delikatnie za rękę.

Peyton

-Okay - szepnęła mu na ucho

Natie

-Witam w moich skromnych progach. Ponownie - może tym razem czegoś się napijesz?

Natie

-Nic nie stoi na przeszkodzie - pociągnął ją na łóżko.

Natie

-Szanuję Cię

Natie

-Pragnę Cię - dodał i pocąłowął w usta.

Nadhard

Artur przebudził się... przez chwile wydawało mu się że jest na tyle trzeźwy ze trafi juz do domu... po kilkunastu chwilach krążenia po parku zmienił zdanie... przytulił się do innej ławki i ponownie zasnął.